En toen waren er GODZIJDANK Heleen & Martijn (a.k.a. HeMa of H&M)
Het is echt waar wat 'grote mensen' zeggen, je mag geen snoepjes aannemen van vreemde mensen, al zijn ze nog zo vriendelijk....
Vanuit Quito (Ecuador) nam ik weer een lange busreis naar Bogota, omdat Heleen en Martijn daar naar toe kwamen!! Jeueueueueueueuy!!! KEI veel zin had ik daarin! Dus lekker genesteld met mijn slaap-
& chipszak op een 2persoonsplekkie (da´s lekker luxe, zeg ik :)
Na bijna 2 dagen in de bus werd ik om 1 uur ´s nachts verstoort in mijn schoonheidsslaapje dat ik uit de bus moest, een andere bus moest nemen die nog maar 3 uur naar Bogota was. Ik kreeg een
briefje van 20.000 ´iets van geld´ in mijn handen gedrukt en de instructies welke maatschappij. Natuurlijk werd ik hartstikke boos maar je doet weinig als meisje-met-slecht-Spaans tegen
3-grote-meneer-de-buschauffeuren. Dus ik in het busstation op zoek naar een kaartje, om 2 uur ´s nachts vertrok de bus naar Bogota.
Helaas dit keer geen 2 persoonsplekkie want er kwam een meneer naast me zitten, achteraf (en da´s altijd hendig praten) was dat echt niet nodig want er was meer dan plek zat in de bus, maar goed ik
was moe& gaar en de meneer was vriendelijk (wat sinds kort dus een gevaarlijke eigenschap is). Naast de meneer in het andere 2tje naast ons ging zijn vrouw zitten met een heleboel bagage
(anders had ik natuurlijk wel gezegd dat ie daar moest gaan zitten, uhuh)...
Goed de meneer en mevrouw waren minstens in de 60, misschien wel al 70 en ze waren me minstens een uur dingen aan het vertellen over de cultuur in Colombia en me Spaans aan het leren. Op een
gegeven moment nemen ze beide een koekje en bieden mij er ook een aan. Dit is serieus de normaalste zaak van de wereld hier, als je naast iemand in de bus zit en je eet een snoepje, banaan, zakje
chips of wat dan ook, dan biedt je degene die naast je zit ook een beetje/stukje aan. Maar ik had al 4 zakken chips op (ik leef op chips tijdens een lange busreis, gewoon omdat het kan :) dus ik
bedankte beleefd. Hij zij dat ze superlekker waren dus ik nam de penniewafel (daar leek het op) toch maar aan.
...............................................................
...................................
.................
Biep Biep Pieieieieieip..... Waaaaazig en vaaaaaag en....
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!!!!!
Wat doen al die witte jassen om me heen?
Waarom praten ze in een gekke taal?
Wat hangt er allemaal aan mijn lijf?
Ennnnnnn.... slaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaap.......
Zo ging het ongeveer 2 of 3 dagen, totdat me door een mevrouw van de Sociale Dienst die een paar woorden Engels sprak en heel langzaam Spaans me uitlegt dat ik gedrogeerd ben, 3 of 4 dagen in
het ziekenhuis moet blijven, mijn maag is leeggepompt, er slangetjes aan me hangen voor het vocht, dat ik toch echtiets moet gaan eten nu, dat ze elke 3 uur mijn bloeddruk, hartslag en tempratuur
metenenik een totale (inclusief inwendige, IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIiiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeeeeeeh!!!)controle heb gehad en dat er buiten het drogeren NIETS is gebeurd.
Cool. Ofzo.
Oké, ik wil NU naar huis (lees: naar NEDERLAND naar mijn mama!)
Boehoeoeoeoeoeoeoeh!!!!
En, waar zijn mijn spullen?
Ze vertelt me dat de politie (waar komt DIE ineens vandaan?) mijn spullen heeft opgeslagen op het busterminal. Als ik het goed begrijp heeft de buschauffeur me gevonden in de bus, ik werd niet
wakker, hij heeft de politie benaderd, waarna ik met loeiende sirenes naar het ziekenhuis ben gebracht!
KAK!!!!! Nog nooit in de afgelopen 30 jaar ben ik in een ambulance mét sirenes vervoerd, gebeurd het een keer, weet ik er NIETS meer van! Errrg jammer!
Na 3 dagen of 4 mag ik naar huis (lees: naar mijn hostel), inmiddels ben ik dikke vrienden met mijn dokters en zusters (die mij allemaal een attractie vinden) maar gek genoeg kan ik niet wachten om
Heleen en Martijn te zien. De Sociale Dienst gaat eerst met me naar het busstation, waar mijn beide tassen nog liggen YES!!!!!!!!!!!!!!
Al zien ze er beide akelig leeg uit...... En jahoor... Hmm...... KAK! Bijna alles is gejat! Sowieso natuurlijk AL mijn waardevolle spullen, maar ook de helft van mijn kleren, boeken, opladers en
toiletspul is uit mijn grote backpack gejat!
Goed naar het hostel, blijkbaar had het ziekenhuis al contact gehad met het hostel wat Heleen had geboekt, want daar wisten ze al vanalles van me (ik was daar serieus een beroemdheid: 'oooow are
you THAT Stephanie! Wooow, i´m so sorry'). De vlucht van Heleen & Martijn was een dag vertraagd dus we kwamen op dezelfde dag aan! Zij natuurlijk hartstikke bezorgd want zij hadden contact
gehad met het hostel en daarna met mij, dus ze wisten dat er iets niet helemaal pluis was. Uiteindelijk verschrikkelijk geknuffeld en lekker van Bogota genoten. Ik moest natuurlijk af en toe poep
dingen doen, als naar de ambassade, naarde toeristenpolitie, naar de gewone politie, naar de migratie voor een stempel, maar uiteindelijk is alles nu geregeld!!!
Bogota was een beetjefrisjes maar we hebben er lekker gestapt en naar een Zoutcathedraal geweest (duuussss.....) daarna zijn wedoorgegaan naar Medellin waar we ook lekker biertjes en
rummetjeshebbengedronken en eenbeetje door de stad geslenterdhebben. Vanuit Medellin door naar Cartagena (HEET) waar we flink verbrand zijn op Playa Blanca (yessss we hebben weer een beetje kleur),
lekker hebben gegeten bij een Chevicheria (superlekker visgerecht)en hebben we weer veel te veel rum gedronken op de muur met Ninja moves(hoort erbij als je op de Caribien bent :) Al met al hebben
we heerlijk genoten en was het echt supersupersuper gezellig!!! Ik mis jullie verschrikkelijk!!!!
Nu ben ik in Venezuela, waar ik met name even aan het chillen ben. Het is hier echt vreselijk warm, net zo warm als dat het in Nederland 40 graden is.. Echt inclusief benauwd en al. Phoe! Dus ik doe ff 2 daagies niets en dan vlieg ik door naar Paramaribo (a.s. maandag).
Zooooooooooooooow.... hebben we dit verhaal ook even zwart op wit! Ik wil jullie allemaal, maar ik het bijzonder mama en papa (& partners) en natuurlijk Heleen & Martijn, SUPERSUPERSUPER
bedanken voor julliesteun en gewoon ALLES!
En vanzelfsprekend iedereen ongelofelijk bedankt voor de super lieve mailtjes, facebookberichten en mailtjes, (geprobeerde) telefoontjes en reacties!!!!! Echt de reden dat ik nog wel hier
ben, anders was ik nu al weer terug in Nederland en ik wilde het toch echt heeeeeeeeeeeeeeeeel graag leuk afsluiten! Nog maar 3 weekjes en dan ben ik er weer!!
Normaal sluit ik af met: 'foto´s komen eraan' Helaas& huilen, dat zit er nu niet in, maar als het goed is krijg ik van heel veel reisvrienden de foto´s die ze van mij hebben opgestuurd! Dus ook
dat komt hopelijk allemaal goed!
Hele dikke kus en heeeeeeel veeeeeeeel liefs en ik mis jullie!!!!!!!
Amazing Amazone
En vanuit Cusco weer fijn 4 dagen in de bus via Lima, Guayaquil naar Quito, de hoofdstad van Ecuador. En vanuit Quito door naar de Amazone! In de middle of nowhere werden we bij km-paal 132 -met alleen een vervallen houtenkrot in zicht- verteld dat het 'hier' is.... Hmmmm... Right. We werden opgewacht door 3 jongens: Raul (coördinator, 26), Flavio (directeur, 25) en Adrian (kampleider, 23). Het houtenkrot is niet het Wild Life Centre maar het huis van de ouders van Adrian & Flavio (broers dus). We werden ontvangen met een boel locale alcohol (om 11 uur 's ochtends) en locale muziek. In het 'huis' wonen de (superlieve) ouders met hun 8 (!) kinderen en ik weet niet hoeveel kleinkinderen en 'The Centre' is ongeveer een half uur vanuit 'de grote weg' (dit is een zandpad :) stijl naar beneden. De weg naar beneden is een supersmal pad wat met de nodige alcohol, een grote backpack, vermoeidheid, serieus 100% humidity (vochtigheid) en 30 graden, nogal een uitdaging is.
Het Centre is te gek! Het is een groot houten gebouw met een aantal bijgebouwen en de 'zieke' dieren zijn op 5 minuten loopafstand! Daarnaast leven we in de jungle dus er vliegen continue wilde
papegaaien en apen over en door ons huis. En niet alleen leuke dieren, het stikt er van de muggen, bijen, wespen, kakkerlakken, slangen, sandflies, ratten, muizen, hagedissen, harige grote spinnen
en meer van dit soort fijne insecten.
Een normale dag in het centrum houdt in dat we rond 6:30 opstaan, ontbijten, de douches, toiletten en keuken schoonmaken/opruimen. Rond 8uur gaan we het eten voor de dieren klaarmaken. Er zijn af
en aan zo'n 10 vrijwilligers (sommige TE GEK, sommige eeeehm... een beetje apart.. ;) Er is een white board welke aangeeft voor welke dieren je die dag verantwoordelijk bent, wie er kookt, wie er
afwast en meer huishoudelijke taken. Rond 8:30 ga je naar je dieren om te kijken hoe het met ze gaat, de kooien schoonmaken, voeren en een beetje spelen. Sommige dieren zijn er omdat ze een
huisdier zijn geweest en nu niet meer vrij kunnen leven, sommige dieren hebben een ziekte en worden verzorgd door onze dierenarts (Silvia, 24). Zij komt elke ochtend van 6 tot 12uur om de dieren
injecties te geven of ze in te smeren met medicatie e.d. Rond 10:30 uur zijn we allemaal terug in het centrum en doen we taken rondom het centrum,
- we beplanten de kooien, zodat de dieren groen hebben om mee te spelen en zodat ze kunnen schuilen voor de regen,
- we bouwen een quarantaine, serieus inclusief met de hand zand zeven, cement maken, en stenen op elkaar stapelen! Te gek!
- we halen bananen, custardappels, sugarcane en bamboo uit de Jungle, we gaan met machetties de Jungle in en kappen bomen om (die toch al ziek zijn) en gebruiken wat we nodig hebben
- we maken waterpools voor de dieren. We halen stenen uit de rivier en klauteren 20 minuten naar boven waar een waterval is. We graven een kuil en met de stenen & cement maken we een soort van
badje met een provisorische leiding die vanuit de waterval naar alle dieren leidt, zodat alle dieren stromend water in de kooi hebben.
- we doen ceramiek met de mamma, zij verkoopt supermooie potten, vazen en af en toe mogen we ook meekleien (ons spul is veel te lelijk om te verkopen maar we maken nieuwe waterbakken voor de vogels
en die hoeven godzijdank niet mooi te zijn ;)
- we maken paden vrij door de Jungle zodat we gemakkelijker bij de dieren kunnen komen
- En we zoeken insecten, sprinkhanen en wormen, voor de apen en mamals om lekker te snacken ;)
Tussen 12 en 2:30 hebben we pauze, waarin we lunch hebben en chillen in de hangmatten, onze was doen, Spaanse les krijgen van de staff en zwemmen in ons natuurbad. Tussen 2:30 en 5:00 doen we weer de bovenstaande activiteiten en daarna doen we een check-up op de dieren en voeren we nog een keer. Rond 6 uur hebben we diner en ...... jawel electriciteit... tot 8 uur. In die tijd eten we, doen we spelletjes, lezen we boeken en om 8 uur gaat iedereen in bad en naar bed. We liggen serieus bijna elke dag om 8:30 in bed! Sommige lezen nog wat, of kijken series op de laptop (ikke sowieso, kkan echt nie slapen om 8:30!) Maar het is te gek, want je hoort allerlei coole Jungle geluiden!
In het weekend zijn we vrij, meestal gaan we vrijdagmiddag naar het dichtstbijzijnde dorp Triunfo (30mn naar boven lopen en dan 30mn bij bus), daar bezoeken we watervallen en spelen de jongens
volleybal en voetbal met de lokale bevolking. Zaterdag vertrekken we na de ochtendtaken, rond 10:30 naar Puyo (2,5uur) of Baños (4,5uur), dat zijn de dichtstbijzijnde steden. Het eerste weekend was
mijn voet ongeveer 3 keer zo dik als normaal door alle muggenbulten, bijensteken en sandfly bulten, waardoor lopen niet echt mogelijk was dus kon ik niet mee. Gelukkig was de eerste zondag de
verjaardag van Adrian (kampleider) wat uitgebreid gevierd werd met een heleboel locale maisdrank en bier, een taart met kaarsen (wat uitliep op een taartgevecht, yes) en hele dorp kwam langs om te
eten, drinken en natuurlijk te dansen, supergezellig!!!
Owja, maar waar ik eigenlijk voor kwam, de dieren:
- Vogels: er zijn 12 'kleine' groene/blauwe papegaaien, 2 grote groene papegaaien, 2 rode macaws, 1 zwarte kalkoen en 1 blauwe macaw. Deze laatste leeft vrij rondom ons centre de andere zijn
opgesloten omdat de vleugels geknipt zijn omdat ze als huisdier hebben geleefd. Een stuk of 4 kunnen wel vliegen maar zijn blind, dus vrijlaten is niet echt een mogelijkheid.
- Dan zijn er 5 grote schilpadden, 1 leeft in quarantaine omdat zijn schildje ziek is, de andere 4 kunnen hun eigen eten niet vinden (het handvoeren duurt ongeveer een uur!), dus die leven bij
elkaar in een kooi.
- Apen: Songo Songo, is een knuffelaap een wollige titi monkey deze leeft alleen omdat ie anders gepest wordt door de andere apen. De andere apen 10 zijn ook allemaal huisdier geweest of hebben in
het circus geleefd en het is hoogst onwaarschijnlijk dat deze ooit terug kunnen in het wild. In 1 kooi kunnen we niet in zonder de dieren op te sluiten in een aparte kooi omdat deze 3 apen een
beetje gek in hun hoofd zijn (een van de apen heet 'Little Fucker', zegt genoeg toch ;) )
- Peccaries, in totaal zijn er 11 wilde zweinen, deze breken om de haverklap los, omdat ze -schijnbaar er wonderbaarlijk- kunnen springen over de 1,5 meter omheining! De grootste zijn denk ik zo'n
50cm hoog en blijkbaar springen varkens normaal niet ;)
- Mamals: 2 Kinkajous, enge nachtdieren die sissende geluiden maken zodra je dichtbij de kooi komt, maar er serieus erug schattig uitzien. 2 Tayra's (soort otters), die vliegensvlug door de kooi
rennen en ook af en toe uitbreken en 3 Coaties. In de kooien van de mamals mogen we niet komen omdat ze te wild zijn! En dat is een goed teken want het kan zijn dat deze in de toekomst weer vrij in
de Jungle kunnen leven!
De afgelopen 3 weken waren geweldig, de groep was over het algemeen leuk, de staff is erg betrokken, ze houden obviously van de dieren en de Jungle, leren ons veel over de flora en fauna en ze zijn
erg blij dat er vrijwilligers zijn. Er wordt goed voor ons gezorgd, er is voldoende eten, af en toe is er warm water en ze proberen te helpen bij elk probleem. Het project is erg goed opgezet, je
voelt je als vrijwilliger serieus nuttig. Echt heerlijk!
Inmiddels ben ik het weekend in Baños met de hele vrijwilligersgroep. We hebben hier vreselijk gefeest want het is Independence Day. Heel Ecuador komt naar Baños en gaat de hele nacht los!
Yiiiiihaaaaaahhhh! Gister hebben we gecanyoningt (abseilen in watervallen) wederom te gek!!!!! Weliswaar een beetje brak maar desalniettemin te gek!
Nu na 3 weken ben ik wel weer klaar om te reizen, dus voor de verandering ga ik 3 dagen in de bus zitten naar Colombia, Bogota! Daar kom ik woensdag aan en vrijdagavond komen Heleen en Martijn
aan!!! Jeueeueueueueueujjjj!!! Zin in!!!!
Weer super bedankt voor al jullie leuke/lieve reacties, mailtjes, filmpjes en foto's! Te gek!!!
Uyuni, San Pedro de Atacama, Santiago, Viña del Mar & Valparaiso....
Je kunt dus helemaal niet surfen in Valparaiso! Tssssssssss... dus nu ga ik morgen naar Arica (noordelijkste puntje van Chile) om daar een golfje te pakken en anders probeer ik het in het noorden van Peru, Mancora, schijnt ook hip te zijn :) Dus dat surfen komt uiteindelijk wel goed.... ;)
We zijn inmiddels een week of 3 in Chile, vanuit Bolivia hebben we een vierdaagse tour gedaan naar San Pedro de Atacama. Tijdens die tour hebben we prachtige maanlandschappen (Salvador Dali woestijn = VET!), schitterende zoutvlakten, hilarische flamengo's en amazing lagoons gezien (en gezwommen, ja in die lagoon dan, niet in dat vieze stink flamengo water, bah!).
Vanuit de droogste woestijn ter wereld (Atacama) hebben we een busje genomen naar Calama om daar over te stappen naar Santiago. In de busterminal Calama is mijn reisgenootje bestolen van al haar waardevolle spullen. Gelukkig is haar niets overkomen en heeft ze haar foto's nog (da's een soort van het belangrijkste, al het andere kan vervangen worden).. De mensen hier zijn echt ontzettend lief en behulpzaam! Kerstin moest ontzettend huilen en toen kregen we van een aantal van de andere passagiers en van een van de buschauffeurs in de bus ijsjes, drinken, fruitjes en geld. KEI schattig!
Dus in Santiago mochten we fijn politiebureau's en ambassades en banken bezoeken. Gelukkig spreekt Kerstin een aardig woordje Spaans en kwam Deivy te hulp (dat is die ene uit India). In Santiago hebben we vooral gechilled bij & met Deivy en zijn vrienden. Hebben we rondgewandeld in de stad (Buenos Aires is mooier, niet doorvertellen ;) en gezellige feestjes gevierd want de 18e was het Independence Day, soort van Koninginnedag maar dan zonder Oranje en minder op straat maar meer besloten feestjes. Erg gezellie, iedereen danst hier! YES!
Vanuit Santiago zijn Kerstin en ik doorgegaan naar Viña del Mar en Valparaiso om haar laatste dagen te chillen aan het strand. Deze dorpen zijn hartstikke knus en erg touristisch dus dat leidt tot veel teramotto's (da's cheap ass zoete witte wijn met fernet en ananasijs) en wederom feestjes, want de 18e kan dan wel één dag zijn, iedereen heeft hier een week vrij. Dus het is iedere dag feest... Nu ben ik wel ff uitgefeest (als ik mijn id moet laten zien in een 18+ discotheek wordt het toch echt te erg) Dus morgen vertrek ik naar Arica (34 uur in de bus), om te surfen dus... En anders ga ik door naar La Paz (Bolivia) voor dat downhilmountainbiken :)
Ik mis julieieieieieieieieieieieieiieieieieieieieieieie!!!!!!!!!
Heeeeeeeeeel veeeeeeeeeeel liefs en dikke kus!!
En natuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuurlijk weer super bedankt voor al jullie lieve wssapjes, mailtjes, foto's per mail, fb pokes, fb berichten, fb chats en Skypes!!!!!!!
Van Afrika tot in......
Mooi tyd in Kaapstad
Biebbiepbiepbiepbiebbiepbiepbiepbiepbiepbiepbiepbiep....!!!!!!! HALF VIJF 's ochtends, opstaan!!!! 2uur hobbel de bobbel in de auto met nog 7 andere slaperige hoofden en een zingende
zuid-afrikaan achter het stuur: 'Oooow it's a wuuuunderfuuul deeeeeejjjjjjj' Dussss... en grrrrrr... ik ben géén ochtendmens!! Maar goed het is voor een goed doel, één van de
'dingen-die-je-moet-doen-voordat-je-doodgaat' staat vandaag op de planning! Niet dat ik van plan ben snel dood te gaan, maar in het kader van: 'ik-ben-er-nu-toch' en 'geld-moet-rollen' besloten dat
dit DE DAG is om met de grote witte haai te gaan zwemmen, klinkt een stuk indrukwekkender als ik 'THE GREAT WHITE SHARK' schrijf toch?!
Nouja 4 bootziekpilletjes en een fles rood van gisteravond (wat eigenlijk 3 uur geleden was) achter de kiezen en gaan met die banaan. We hoeven maar 4 mijl te varen op de open oceaan, zegt de
meneer die de instructies geeft... uhuh 4 mijl, wat is dat? 10 minuten? 6 uur? een dag? Voor mij duurde het 60 uur, voor de overige -inmiddels wakkere EN vrolijke- pasagiers maximaal een half
uur... Natuurlijk lag ik half groengeelpaars over de reling toen we eindelijk in een superdik zwempak in de kooi mochten. De temperatuur van het water was qua gevoel 4 graden,
brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.... En na een kwartier in de kooi gewacht kwam die dan eindelijk! YESSSSS! F*CKING VET!!!!!!!!!!! Echt niet meer normaal!! Alles helemaal tot in de
puntjes dubbel en dik waard!! Helemaal G E W E L D I G!!!!!
We hebben in totaal 45 minuten in de kooi in het water gedobberd en uiteindelijk hebben we 3 haaien gezien waarvan de grootste wel 4 meter was! Bizarrr!!! Op de bootreis terug zijn we langs
schattige zeeleeuwtjes en grote zeeleeuwen gevaren en die zijn echt KEI COOL want die hebben uitstekende (alsin dat ze dus geen gaatjes zijn maar flapjes) oren! En en en en en... we hebben ook de
spriets van een walvis gezien! Dus, al met al had ik het veeeeeels te druk om op de terugweg ook zeeziek te zijn! Ik zeg: YES!
Verder Kaapstad, prachtige stad! Helaas had ik de eerste paar dagen met name regen en saaie families in mijn hostel (serieus, wie gaat er nou met zijn hele familie in een hostel zitten!! Roel en
Pa, jullie zijn een uitzondering, jullie zijn TE cool, maar serieus, met kleine kinderen enzooooow....Phoe!!)
Gelukkig de laatste paar dagen zon en fijn weer, dus TAFELBERG VINK! Vandaag hup de busroute gedaan in zo'n engelse tourbus met zonder dak, inclusief meneer met microfoon die vanalles verteld over
de stad en zijn historie! Vet boeiend (ja echt!!) En dus met zijn alle braaf de gondel in naar boven (eigenlijk wilde ik klimmen, maar door alle regen van de afgelopen dagen werd dat streng
afgeraden (lees: verboden)).
Cool uitzicht, zeker de moeite waard om na 10 jaar Kaapstad nog eens te bezoeken (hinthint Heleen ;)
Morgenvroeg ga ik voor de verandering weer eens lekker 22uur in de bus richting Namibia, Windhoek, eens kijken wat daar allemaal te doen is :)
Wederom super bedankt voor al jullie superlieve en te gekke reacties!!! Mocht er iemand zijn die tips of trucks heeft om door Namibie, Botswana, Zambia, Zimbabwe en/of Malawi met het openbaar
vervoer te reizen; GRAAG! Zelfs mijn reisbijbel Lonely Planet zegt dat het practisch onmogelijk is, dat geloof ik natuurlijk niet, die mensen moeten toch ook wel eens in een andere stad zijn....
Maar alle info is welkom (beter op stephaniesax@hotmail.com :)
Ik mis jullieieieieieiieieieieie en ik hoop dat ik snel kan skypen!!! Dikke KUS!
Met pijn in mijn hart.... Dag Japan... :(
Konichiwaaaaaaaaaa!!!!!
Goooooodmooooooorrrrniiiiiing.... Vietnam :)
Goed, weer begonnen in Ha Noi. Helaas had ik de pech dat ik in het verkeerde hostel zat, dus geen leuke mensen... Maar lekker rondgewandeld door de supermooie stad en heerlijk PhĂ´ (spreek uit fĂą = noodlesoep) gegeten.
Na Ha Noi met een 20uur lange busreis naar Hue, ze noemen dat een slaapbus, maar dat is een beetje moeilijk met kei harde karaoke in de bus (je had gelijk Hel1), daar konden geen oordopjes tegenop! Gelukkig wel leuke mensen in de bus, dus ik Hue zat ik het goede hostel. Meteen met een haffel nieuwe-beste-vrienden op een scooter in en rond Hue gecrossed! Superleuk maar mevrouw-ik-heb-een-motorrijbewijs gaat op de allereerste grote rotonde plat op haar gezichtje. De meneer waar ik tegenaan reed kwam van rechts maar dat telt hier niet. Zo'n rotonde bevat zo'n 3 duizend scooters en het is gewoon gas geven - ogen dicht en hopen dat je de overkant haalt... Of niet dus.. Mama, je mag weer adem halen! Niets aan de hand, kapotte knie en voet, en de scooter was een beetje uit het lood (stuur stond hartstikke scheef) maar geen reden om niet de scooter van het wegdek af te schrapen en lekker door te tutteren ? We hebben met de scooter paleizen, tombes en pagoda's bezocht afgewisseld met een Bia Hoi, dat is 'Vers bier' (zelfgemaakt) met ijsblokjes, die maken het light dus dan mag je nog rijden. En jahaaaaah dit was NA mijn botsinkje, dus da's geen excuus.
De dag daarna hebben we DMZ (DeMilitarized Zone) bezocht, daar zijn o.a. de Vinh Moc tunnels (waar de Vietnamese zich verscholen voor de Amerikanen) en een deel van het Ho Chi Minh pad (waarover ze in die tijd stiekem goederen verplaatsten). Voor de verandering hadden we een gids die uitstekend Engels sprak zodat we allerlei domme vragen konden stellen. En nu gelukkig wat meer weten over wat er is gebeurd tussen 1955 en 1975 en wederom: ik had beter op moeten letten bij geschiedenis!!!
Goed na een boel gefeest in Hue zijn we doorgegaan naar Hoi An en jawel Else, Hel1 en Lindelotte; de mooiste stad van heel Azië! Wauw! Echt superschattig, overal hangen lampionnetjes en zijn er pittoreske straatje en paadjes waar je heerlijk rond kunt dwalen! Hoi An is ook de stad waar je kleding en schoenen op maat kan laten maken! Dus iedereen maten op laten nemen (ikke voor schoenen) en aan de slag.... De ene mooie schoen na het andere mooie pak kwam tevoorschijn... mijn order zou morgen komen... uhuh... jullie voelen het ook al aan je water hè?! Niet dus! De volgende dag kreeg ik te horen dat mijn order KWIJT was! On-ge-lo-fe-ijk! Goed, niets aan te doen! Ik ga wel ontzettend shoppen in Saigon & Bangkok (Breg, wat beloofd is, is beloofd! Het komt er sowieso aan!!)
Iedereen wilde nog langer in Hoi An blijven maar ik wilde ook graag nog iets actiefs doen in Vietnam (na mijn in-de-smaak-gevallen avontuur in Sapa ;) Dus besloot ik in mijn eentje naar Dalat te gaan. Daar heb ik voor het eerst in mijn leven gecanyoningd (dat is vast wel een werkwoord), canyoningen is een soort van abseilen in een waterval!! F****KING VET!!!! Gaat in de top 10 van vetste dingen die ik heb gedaan! Roos, Sophie, Else, Flo en Britta, ik snap jullie verslaving he-le-maal!! De volgende keer wil ik echt mee!!!! Vanuit Dalat ben ik samen met een fransman naar Mui Ne gefietst!! 60km! Gekkenhuis!! Met name bergaf, maar soms ook bergop, en soms ook met -ik durf en wil het bijna niet te zeggen- r e g e n! Die 28 graden van jullie die halen we wel, maar omdat het hier regenseizoen is (be-lac-he-lijk!!) valt er hier af en toe (en dan bedoel ik: INEENS) water uit de lucht!! Maar goed, we zijn niet van suiker, dus we leven nog... Kunnen alleen niet meer lopen van de spierpijn!
Morgen ga ik proberen te kite-surfen, dat is surfen maar dan heb je een grote vlieger in je hand die je over het water heen trekt.. Dus... dat gaat vast hartstikke goed komen (als er wind staat, de zon schijnt, het niet stormt en regent... dus vingers gekruist!!)
Desalniettemin: ik ben serieus blij dat het eindelijk zomer is in Nederland!! Geniet er van!!!
Voor iedereen die gaat: Veel plezier op PinkPop!!!!
En allemaal fijne Pinksteren, geniet van de extra vrije dag in de ZON!!!
Ik mis jullie allemaaaaal!!!!!
Heeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeel liefs en dikke kus!!
PS: de foto's staan bij Foto's ;) Haha!