Bijna een half jaar, ja ik ben al bijna op de helft! Niet te geloven! En ze zeggen dat het tweede deel altijd sneller gaat… Nou ik hoop van niet want het vliegt… Alhoewel ik pas weer een maand weg
ben uit Nederland voelt dat toch heel anders, een dag duurt hier echt 24 uur en ik HOEF de hele dag niets, dus elk uur van de dag mag ik zelf bepalen hoe ik die invul. Dat besef komt nu pas echt,
dus ik ga er de komende 6 maanden (4.680 uur) nog even ontzettend van genieten.
Daarbij was ik, voordat ik naar Nederland kwam, nooit alleen en dat is in Japan toch even anders. De backpackercultuur is hier totaal anders dan in zuidoost Azië. Maar om bij het begin te beginnen
want sinds mijn laatste blogupdate was ik nog een klein weekje in Ho Chi Minh City (also known as: Saigon). Daar zat ik in een heel relaxed hostel met iedere dag pindakaas bij het ontbijt, halve
liter bier voor 10.000 Dong (€0,50) en veel gezellige mensen. In Ho Chi Minh heb ik ontzettend cultureel mega veel musea bezocht en dat was serieus interessant, met name het War Museum waar heel
goed uitgelegd werd wat voor invloeden (lees: bemoeienissen) de Amerikanen hebben gehad op de oorlog tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Beelden van o.a. chemicaliën die werden uitgestrooid over grote
gebieden, die mens en natuur vreselijk verwoesten, de foto’s daarvan bespaar ik jullie, maar het heeft zeer grote indruk op mij gemaakt.
Goed, en toen was het zo ver, een van de hoogtepunten van mijn reis: JAPAN, eerlijk is eerlijk, alle landen die ik tijdens die deze reis bezoek staan hoog op mijn lijstje (wat overigens steeds
langer en uitgebreider wordt), maar Japan was echt wel nummer 1. Ik vond het heel spannend om hier naar toe te gaan want ik hoorde van andere backpackers dat men slecht Engels spreekt en dat het
moeilijk is je weg te vinden in de gekke tekens, nou…. Niets is minder waar! Wat een gekkenhuis!
Download voor de grap de metro/treinkaart van Tokyo en je wordt al gek als je dit ziet, laat staan dat je de weg kan vinden, maar gelukkig was ik goed voorbereid (jawel van veel reizen leer je,
zelfs ik ;) Ik had gehoord van andere reizigers dat je in Japan goed kunt CouchSurfen, dat is slapen op een bank bij iemand thuis voor gratis! En laat dat nou net het sleutelwoord zijn van deze
reis, gratis! Yes, doe mij wat gratis!! Serieus, Japan is be-lac-he-lijk duur, in de plaatselijke Aldi kost een halfje wit (goedkoopste van het goedkoopste) €1,00 en 100gram kaas €2,00! Dus dat
CouchSurfen dat leek mij wel wat! Ze hebben er een hele website van waar je een oproep kunt plaatsen, kunt selecteren op wat voor gasthuis je zoekt en waar dat huis dan staat.
Mijn eerste CouchSurf ervaring was bij Rita Tadokoro, een meisje van 24 die op het land van haar ouders in het gastenverblijf woont en werkt als bloemiste. Daar mocht ik 4 nachten slapen. Wat een
geweldige ervaring! Ik kreeg superlekker eten, leerde over de Japanse keuken (ze hebben hier serieus meer dan alleen Sushi), ik kreeg een bad vol met rozenblaadjes (uit de tuin!), ze leerde me
Japanse woordjes, we hebben Tokyo bezocht (Vet!!), een museum bezocht over hoe de mensen hier vroeger woonden en leefden, daar hebben we thee gedronken (da’s hip hier, je krijgt hier overal thee)
met een meneer die volgens mij 200jaar oud was, zo veel had hij te vertellen over vroeger (met Rita als tolk natuurlijk), ze heeft me de kunst van origami geleerd (voor sommige: “surinami” ;), we
hebben een tempel bezocht waar ze me veel vertelde over de rituelen en gewoonten in een tempel (je moet eerst je handen wassen met een bakje aan een stok, dan moet je naar de ingang waar in een
bepaalde volgorde in je handen moet klappen en moet buigen (dat is hier ook hip, buigen.. ik heb geen rug meer over!) Helaas vlogen de vier dagen om en kreeg ik ook nog eens keelontsteking, het is
hier namelijk geen 46 graden meer maar rond de 20. Op zich is dat meer dan prima, alleen mijn lijf (en backpack) zijn ff niet meer gewend aan lange broeken en lange mouwen.
Vanuit Tokyo ben ik met de nachtbus naar Hiroshima gegaan, en ik moet zeggen, ik vind die Amerikanen steeds minder leuke mensen! Wat een ellende! Serieus naast wat de Rode Khmer in Cambodja heeft
gedaan en de invloed van Amerika op de oorlog in Vietnam, heeft deze atoombom in Hiroshima heeeeeel erg veel indruk gemaakt. Natuurlijk had ik er wel van gehoord, maar als je dan overlevenden
spreekt (die lopen namelijk gewoon los rond als vrijwilliger) krijg je heus wel even een koude rilling en een brok in je keel. Het park is heel mooi en indrukwekkend opgezet, zo indrukwekkend dat
ik die dag verder met name de binnenkant van het hostel heb gezien. In Hiroshima helaas geen bank (CouchSurfingHost) gevonden, dus dan maar in een hostel. Het hostel was wel even anders dan die ik
gewend was, hier doen ze niet aan gezellig en er zijn ook relatief weinig backpackers dus in de gemeenschappelijke ruimte spreek je meer met Japanners die 3 woorden Engels spreken en op vakantie in
eigen land zijn. Gelukkig waren er 2 meiden uit Kiwiland (New-Zealand) waar ik een avondje mee op “kook”cursus ben geweest. Daar hebben we geleerd hoe je Ikonomiyaki maakt. Een gerecht wat met name
uit kool en ei bestaat, maar echt overheerlijk is! Verder heb ik in Hiroshima een botanische tuin, een kasteel en Miyajima bezocht. Miyajima is een eiland wat je alleen kunt bereiken per ferry. We
hadden net 2 mooie dagen gehad van 25 graden dus ik dacht, dat komt goed.. Je voelt um al aankomen: het duurt serieus een kwartier, maar het stormde ineens (KAKregenseizoen), dus dat was echt een
briljante actie. Het eiland is een van de Unesco Heritage Sites en ook echt prachtig, alleen jammer van het weer…. Die regen, daar ben ik echt niet de halve wereld voor overgevlogen.
Inmiddels heb ik Hiroshima weer verlaten en ben ik op weg naar CouchSurfingHost nummer 2, die aan de voet van Mt. Fuji woont! Met hem ga ik morgen Mt. Fuji op en daarna 3 dagen naar Kyoto om een
vriend van hem te bezoeken. Hij heeft me belooft me mee te nemen naar een Sake brouwerij en alle mooie plekjes van Kyoto te laten zien, dus ik ben een beetje zenuwachtig en vind het weer erg
spannend, maar hij heeft 350 positieve reacties op zijn CouchSurfing profiel dus dat moet haast wel goedkomen!
De eerste indruk van Japan is dat de mensen echt heel erg beleefd zijn, iedereen probeert je te helpen ook al spreken ze geen woord Engels, ze helpen door middel van tekeningetjes met
routebeschrijvingen en handen en voeten, dus tot nu toe kom ik er wel. Op straat mag je niet eten, niet drinken, niet roken en zo min mogelijk bellen. In het openbaar vervoer ben je stil, je gaat
ook niet zitten bellen (wel spelletjes spelen/sms’n op je gsm) en je gaat in de rij, netjes op je beurt wachten, geen geduw om als eerste de trein in te springen, geen gedring, als de trein vol is
komt er over 2 minuten wel weer een nieuwe. Owja, dat openbaar vervoer! Stuur ff de directie van de NS naar JP (Japanese Railways), alles maar dan ook alles, komt hier op tijd! Ge-wel-dig, kunnen
ze nog iets van leren! Verder wordt je als toerist nergens lastig gevallen, geen: “taxi m’am?”, geen: “riksha lady?”, geen: “you want to buy something?”, dus ik zeg: da’s FIJN! Ze zijn heel goed
met alles schoon en mooi houden, overal (ook in het openbaar) zijn prachtige aangelegde tuintjes, parken en natuur. Bonsai, Thee en Buigen zijn tot nu toe de sleutelwoorden. Ik hou ervan, lekker
rustig hier!
Ik mis jullie!!! Foto's zijn ook aan het opladen :)
Hele dikke kus!!
